Vox està marcant l’agenda en la política valenciana i el periodista Salvador Enguix (La Vanguardia) recull eas diferents mirades que periodistes i expertes ofereixen sobre com abordar aquest fenòmen. Ana López (investigadora d’ultradretes) aboga per establir un “cordón sanitario”: “debemos ir con cuidado sobre la noticiabilidad de sus propuestas, los valencianos saben qué piensa Vox y qué quiere conseguir, por lo que dar a conocer una y otra vez sus iniciativas no es noticia». L’article parla de l’informe del Consell de l´Audiovisual de Catalunya, el qual conclou que les televisions privades sobrerepresentaren a Vox, idea en la qual incideix Beatriz Gallardo (catedràtica de Lingüística de la UV) “si analizamos Vistalegre del 7 de octubre del 2018 hasta el 2 de diciembre de las elecciones andaluzas la atención de la prensa escrita papel y digital se incrementa en un 888% para Vox respecto al periodo anterior”.
Noa de la Torre (Unió de Periodistes, El Mundo), defensa la necessitat de “ser capaces siempre desde el periodismo de contextualizar el mensaje, no limitarnos a dar lo que ellos quieren, pero si ellos llevan una propuesta a las Cortes contra el colectivo LGTBI que nunca se había dado hay que darla”. “Creo que también los medios valencianos atendemos mucho al fenómeno porque es nuevo en València, pero seguramente con el tiempo la atención no será la misma».
Bernardo Guzmán (Cadena Ser) apunta que, de no divulgar-se les iniciatives de Vox “seguramente ahora sería más fácil que pactaran en algunos sitios con Ciudadanos y con el PP; creo que los medios de comunicación deben seguir esa línea, denunciar lo que proponen, pero no para publicitar sus ideas, sino para enmarcarlas en lo que son y para que el ciudadano juzgue los peligros de que esta gente llegue al poder”.
Miquel Ramos (periodista especialitzat en la ultradreta) reconeix que “va a ser difícil obviarlos, pero hay que saber cuándo y como citarlos, si no se les quiere hacer el juego”. I afegeix que un partit d’extrema dreta faça declaracions racistes, homòfobes o masclistes “no es noticia; están siendo ellos mismos. Su estrategia es imponer ellos el marco. La solución es no entrar en él. Que sean noticia cuando ellos no quieran y por cosas por las que no quieren serlo”.
Moisés Pérez (El Temps) emfatitza la necessitat que no siga la ultradreta la que marque l’agenda mediàtica, sinó que siguen els mitjans de comunicació els qui la marquen. Per a ell, l’objectiu és explicar qui són els segments socials que els donen suport, les connexions del partit i els seus dirigents, “explicar los hechos que les incomodan y que no quieren que se conozcan”.
Amparo Tórtola (El País) ofereix una idea: “lo que habría que hacer es también explicar qué hacen además de esas propuestas, a lo mejor en pocos meses vemos que fuera de eso no aportan nada más a la sociedad valenciana”.
Llig la notícia ací.